Op de boerderij van de familie MaClean

Goede, betere en beste mensen,

Hier een bericht, niet ván maar wel óver Lisanne. Van veel mensen krijgen we regelmatig de vraag hoe het met haar gaat. Goed! heel goed zelf. Ze geniet met volle teugen. Nu heeft ze al heel lang niet meer van zich laten horen via deze blog. Dat komt omdat ze in een gebied zit waar de beschikking over het internet net zoiets is al met z'n achten een maand op vakantie gaan met maar 1 rol wc papier.... Je moet het met zn alle delen maar als er iemand net de laatste 2 velletjes gebruikt voor dat jij moet… tja dan zit je. Lisanne is dus heel slecht bereikbaar en met de paar velletjes wc-papier (lees: paar MB’s internet) die ze heeft stuurt ze ons een e-mail. Dat is elke keer weer een groot feest. Om jullie toch een beetje op de hoogte te houden zal ik zo nu en dan een bericht plaatsen over al haar belevenissen.

Lisanne werkt op de boerderij van de familie MaClean in de provincie Queensland. Het gezin bestaat uit Stuart en Joy met hun 2 zoontjes Cody en Travis van 12 en 9 jaar oud. Hun bedrijf telt 500.000! hectare grond waar 56.000 koeien en 130 paarden grazen. Grof gerekend is dat goed voor z’n 50 miljoen dollar aan vlees afhankelijk van hoe vet de koeien zijn (wanneer een koe naar de slacht wordt gebracht is hij tussen de vier- en vijfhonderd kilo). Samen met het gezin en nog een paar andere backpackers is het Lisanne ‘s taak om al deze koeien in leven te houden en ze zo vet mogelijk te mesten. Klinkt makkelijk maar dat is het zeker niet. Het is 7 dagen in de week van zonsopgang tot zonsondergang heel hard werken.

Van Lisanne (of Lizzie zoals ze in Australië heet) wordt verwacht dat ze van alle markten thuis is en daarom heeft ze inmiddels een aardig uitgebreide CV.
In Australië is Lisanne: vrachtwagenchauffeur, automonteur, kinderoppas , dierenarts, spierbundel, amazone (cowgirl), kok, kampeerspecialist, hekkenbouwer, waterpijpmonteur (niet diegenen die je rookt), kikkervanger, shovelchauffeur, pauwenliefhebber, lasser, laatste hoop voor koeien die op sterven liggen en vies. Maar bovenal gewoon lekker zichzelf. Gaan met die banaan. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan… En wat dat betekent vertel ik jullie de volgende keer. Fijn hé z’n cliffhanger haha.

Reageer rustig op dit bericht! Lisanne gaat haar blog in de toekomst (wanneer ze weer voldoende beschikking heeft over wc-papier) gewoon weer zelf bijhouden.

Groetjes Marieke van Dijk